Lyrics

Zwrotka 1 – nocne myśli:
Nagrywałem coś, się nie nagrało, w głowie znowu pustka,
jest szósta rano, czuję się wydymany – choć to ja się wydymałem, k***a, sam.
Jakbym, kurwa, składał puzzle, a połowy elementów brak,
życie rozlane na podłodze – nie wiem, czy złożę to w całość, brat.
Tracę cele, gdzie przyjaciele?
Kilku blisko, reszta jakby wyparowała.
Gdzie kobieta? stop, chyba koleżanka.
sam sie oszukuje, chujowa mrzonka.
Sam się frajeruję, jak idiota,
jak pizda, licząc na coś co udać się nie może.
idąc prawie na oślep, wiedząc tak, wiele,
to nie był podstęp, bo była szczera tylko ja głupi,
a priorytety gdzieś pogubiłem w tej mgle.
lecz chyba się odnalazłem i oczyściłem łeb.
bo tam gdzie twój kutas w ustach nie chciany, to uciec trzeba , do innej panny.
przynajmniej nie dla mnie to chyba priorytet , nawet jak miłości nie ma to sie siebie nie brzydzić i starać zadowolić partnera, bo inaczej wszystko umiera.

Refren:
6 rano – pusta głowa, wchodzą myśli złe,
deprecha siedzi we mnie, sama wpierdala się w sen.
Patrzę w lustro – widzę typa, co się gubi znów,
ale póki oddycham, jeszcze mogę ruszyć w przód.
Zwrotka 2 – refleksja / życiowe lekcje:
Rubin w pamięci, ale niestety już
wiem, że nie każda droga kończy się wspólnym tchem.
Wrocław mnie wychował – tu nauczyłem się przegrywać,
ale też, że po porażce trzeba znowu wstać i wygrywać.
Kosz nauczył mnie marzyć, choć piłka dawno spadła z rąk,
teraz gram o spokój w głowie, nie o punkty na scoreboard.
Czasem tęsknię jak za babcią, gdy brakuje mi sił,
ale póki gram – jeszcze mogę ruszyć w przód.
Zwrotka 3 – powrót do nocnych myśli:
Pizda, szósta rano, nie wierzę, że wciąż nie spałem,
diabeł w głowie gada swoje, a ja czuję, że spadam.
Zjebane myśli – nie proszę ich, a i tak przychodzą,
siedzą we mnie jak lokatorzy, co nie płacą czynszu.
Patrzę na miasto – ono wstaje, a ja się niszczę powoli,
każdy krok cięższy, jakbym niósł cały beton w plecach.
Ale wiem jedno – nawet jeśli w duszy burdel,
to nie dam się zgasić, choćby życie wbijało nóż w plecy.
Refren końcowy / outro:
6 rano… pusta głowa, myśli złe, kawa zimna, papieros dogasa,
patrzę w lustro i w okno, myślę, czy to wszystko ma sens.
Ale póki jeszcze nie zasnąłem –
znaczy, że wciąż jestem.