Lyrics

udzie błądzą, jakby niebo przestało mieć znaczenie,
Pieniądz ważniejszy niż brat — byle tylko się zarobić.
Sprzedadzą serce za setkę, duszę za trochę władzy,
Nie pytaj o moralność, dziś sumienie się nie opłaci.
Kobiety — nie wszystkie, ale te z kalkulatorem w oczach,
Liczą hotele, prezenty, nie uczucia, tylko o kwotach marzą,
Złapią typa na dziecko, byle miał kasę i zdolności ,
Nie czuć miłości, czuć tylko plan — chłopie, weź to przemyśl.
Te głupsze wpadną w nałogi, tam są te "emocje ",
Dziś Insta-story z winem, jutro: tanie lody, zero szans.
będą ciągnąć typą - tyle warta ich kariera ,
Bezdomność w duszy — nie musisz spać na kartonie,
by poczuć bezdomność,
zimno i twój cichy skowyt ,
Wystarczy, że nikt nie kocha, i już leżysz w grobie.
Mi to nie pasuje, mi to nie gra w duszy,
Chociaż sam błądzę, wiem, że coś mnie w środku ruszy.
Starałem się być dobry, mężczyzną z zasad,
Ale świat się nie zatrzyma — czasem wciąga, czasem zdradza.
Po latach patrzę w lustro, widzę błędy, widzę brud,
Wiele razy byłem lepszy tylko dlatego, że nie miałem okazji być chuj*.
To nie usprawiedliwienie — po prostu szczęście w tym syfie,
Bo wystarczy chwila słabości, i już stoisz na granicy.
Też myślałem czasem tylko o sobie, choć brzydzę się tym u innych,
To jak plama na białej koszuli — niby mała, a już nic nie jest czyste.
Brat bratu wilkiem, za grosze — byle mieć szybki skok,
Zdrada dziś nie boli, bo nie uczy się wstydu, tylko jak dobrze grać swój vlog.
Mi to nie pasuje, mi to nie gra w duszy,
Chociaż sam błądzę, wiem, że coś mnie w środku ruszy.
Starałem się być dobry, mężczyzną z zasad,
Ale świat się nie zatrzyma — czasem wciąga, czasem zdradza.
Są ludzie, co z diabłem piją — myśląc, że to espresso,
Z zewnątrz błysk, wewnątrz echo — nawet jak świeci się halogen.
Prawda boli, więc łyknij jeszcze jeden kłamstwa kieliszek,
I udawaj, że żyjesz, choć wszystko w tobie już zniszczone psychicznie.
Wiem, że sam nie jestem święty — to nie kazanie z ambony,
Ale widzę, co się dzieje — każdy chce więcej, choć pusty jest jak dzwony.
Mi to nie odpowiada, nie chcę grać w ten teatr bez duszy,
Wolę swoje błędy, niż sukces, który czuję, że mnie nie wzruszy.
Mi to nie pasuje, mi to nie gra w duszy,
Chociaż sam błądzę, wiem, że coś mnie w środku ruszy.
Starałem się być dobry, mężczyzną z zasad,
Ale świat się nie zatrzyma — czasem wciąga, czasem zdradza.
Są też ludzie prawdziwi — tacy, co podadzą dłoń,
Nie pytają „co z tego?”, tylko robią, bo są.
Nie ma ich wielu, ale dla mnie to są bracia,
Nie z krwi, lecz z czynów — lojalność, nie deklaracja.
Sport mnie nauczył — konkretnie kosz, nie teoria,
Że siła jest w grupie, gdy cię trzyma solidna ekipa.
Wsparcie bez pytań, gdy się wali świat jak Lego,
Ale trzeba mieć szczęście, żeby poznać takiego człowieka, serio.
Mam takich kilku — do końca, bez pytania „czy warto?”,
Za nich poszedłbym w ogień, nie kalkulując startu.
Dla fałszywych chciałbym być katem, jakby to była sprawa honoru,
Za tych co zdradzili — nie przez przypadek, tylko z własnego wyb