Lyrics

Szkic – „Bez tytułu”)
.Zwrotka 1:
Czasem patrzę w lustro i nie poznaję typa,
niby kasa się zgadza, ale dusza dalej pusta.
Mam przy sobie kilku, reszta dawno znikła,
życie pokazuje, że lojalność to dziś rzadki skarb.
Coś mnie zmieniło, sam nie wiem gdzie podążam, chyba wiem co to było, ale już się nie pogrążam.
by myślenie o tym dzisiaj mnie dołuje , jak znów wspomnę o tym wszystkim, chyba eksploduje.
Wrocław mnie wychował – tu nauczyłem się przegrywać,
ale też, że po porażce trzeba znowu wstać i wygrywać.
rubin, zawirował w mym sercu, mimo , że nadal piękny to się przebił na zewnątrz
mimo zazdrości i wielu chwil wstydu, bólu i smutku lecz również szczęścia ,miłości, wielu orgazmów,
niech spadnie bezpiecznie gdzie, spokój odnajdzie, bo życzę Ci dobrze i tak będzie zawsze,
nie raz jeszcze może tobą pokieruje, pomogę w twej drodze, lecz w innych relacjach, a serce czyste mimo, że zranione, wreszcie zrozumiało ,że trzeba słuchać głowy.

Refren (refleksyjny):
To nie bajka, życie wbija w ziemię jak faul,
czasem tęsknię jak za babcią, gdy brakuje mi sił.
Każdy ruch to jak w szachach – albo mat, albo przegrałeś ,
ale póki gram – jeszcze mogę ruszyć w przód.
Zwrotka 2:
Kosz nauczył mnie marzyć, choć piłka dawno spadła z rąk,
teraz gram o spokój w głowie, nie o punkty na scoreboard.
Czasem piję, czasem palę, czasem gubię priorytety,
ale wiem, że muszę walczyć – bo inaczej sam się zjem od środka.
Mam siostrzeńców, którzy patrzą na mnie jak na wzór,
nie mogę się poddać, choć w środku czuję ból.
zjebalem; przy starszego bierzmowaniu, miałem być chrzestnym, chciałem tego bardzo.
ale mimo ,że obiecywałem, bierzmowania nie załatwiłem , strasznie ciała dałem,
ale i tak bardzo ich kocham, zawsze pomogę,
zresztą jak całą rodzinę , Mame, Ojca, siostrę.
bo pamietaj bratku , to jest chyba najważniejsze, szanuj rodzinę i wspieraj ją wszędzie.
W tym mieście każdy ma swoją maskę i swoje blizny,
a ja uczę się żyć, nie tylko istnieć.
Refren (refleksyjny):
To nie bajka, życie wbija w ziemię jak faul,
czasem tęsknię jak za babcią, gdy brakuje mi sił.
Każdy ruch to jak w szachach – albo mat, albo move,
ale póki gram – jeszcze mogę ruszyć w przód