Lyrics

[Couplet 1]
Ot en Sien op de brink, met een glimlach van toen,
Kindertijd leeft hier voort, onder een strakblauwe hemel.
De markt op vrijdag vult het hart van de Heerestraat,
met brood, kaas, groenten en al wat je ziet.
En naast het museum waar speelgoed nooit oud wordt,
loopt het verleden nog mee door de straat als een woord.

⸻

[Refrein]
Roden leeft, Roden lacht,
onder bomen, op de brink, in de zomer of nacht.
Van het Mensingebos tot de heide in bloei,
hier klopt Drenthe in de ziel, en het klopt ook in mij.
Op de terrassen klinkt ’t leven,
en in elke winkel een groet.
Roden leeft, ja Roden leeft,
en het voelt altijd goed.

⸻

[Couplet 2]
De Kampeerhal roept: ga op pad, neem je tent,
maar kom altijd naar Roden waar je iedereen kent.
De Havezathe staat daar als een wachter in tijd,
met verhalen in steen en een stille waardigheid.
En de boeren op ’t land, met hun handen vol werk, houden ritme in dagen, met respect en altijd sterk.

⸻

[Refrein]
Roden leeft, Roden zingt,
waar het dorpshart nog warm is en eerlijk klinkt.
Van de Es tot het bos, van de Brink tot het veld,
waar je welkom bent, of je komt van ver of van ’t geld.
Langs de winkels en de marktkraam,
door de seizoenen heen.
Roden leeft, ja Roden leeft,
en ik voel mij nooit alleen.

⸻

[Couplet 3]
In het Mensingebos, waar je stilte nog hoort,
lopen paden van zand waar geen haast wordt gestoord.
En de heide in bloei, paars als dromen zo zacht,
geeft de wereld weer kleur, midden in volle pracht.
Kind’ren spelen als vroeger, met een lach die blijft staan,
net als Ot en als Sien, nooit helemaal weggegaan.

⸻

[Bridge]
Dus al ga ik eens zwerven,
langs steden vol pracht,
mijn hart zoekt weer Roden,
als de dag wordt tot nacht.

⸻

[Laatste refrein]
Roden leeft, Roden blijft,
in herinnering, in toekomst, in wat je hier schrijft.
Of je nou hier geboren bent of pas net aangekomen,
het dorp vangt je op — mensen vol liefde.
Roden leeft, ja Roden leeft,
en ik leef met haar mee.