Lyrics

Oooooo… Fati, Fati…
Ka fat me bollëk, por ndonjëherë i ngec rrugës!
Si BMW pa naftë – bukur nga jashtë, po s’shkon askund pa Rajmonden!

Në Bujanovc lindi një djalë trim,
Fatmir Fetahu, djalë me histori,
Nga Bujanovci në Gjermani, gjithmonë gati për gallatë e qeshuri!
BMW e do, edhe kafenë fort,
Me shoqëri, i buzëqeshur gjithmonë në botë.

Kokëfortë si dreqi, gjithmonë fillon me “Jo”,
Por pas pak minutash… “Hajde, pse jo?”
Jetën e do, siç thotë vetë me zë të lartë:
“Jednom se živi”, jeta o e shkurtër, mos harro kurrë, vëlla!

Fatmir, Fatmir, burrë me shpirt,
Kur Rajmonda dëshiron, ai dorën e ngrit.
Fillon me “Jo”, por mbaron me “Po”,
Se pa buzëqeshjen e saj, s’ka ku shkon, o vëlla!

Ëndrra e tij? Nën diell, me koktej në dorë,
Pjatat e mbushura, zemra i rreh fort,
Se pa ushqim të mirë, as dashuria s’shkon në port!
Sidomos kur gatuan Rajmonda vetë,
Se si ajo, s’gatuan askush në këtë jetë!

Fatmir shikon futboll, si mbret në fron,
Po kur Rajmonda afrohet? Goli mungon!

Fatmir, Fatmir, burrë me shpirt,
Kur Rajmonda dëshiron, ai dorën e ngrit.
Fillon me “Jo”, por mbaron me “Po”,
Se pa buzëqeshjen e saj, s’ka ku shkon, o vëlla!

Ah, Fatmir pa Rajmonden? As me imagjinu,
Se ajo e kthen në rrugë, edhe kur s’di ku me shku!
BMW, kafe, edhe ushqimi i mirë,
Po pa Rajmonden? Jeta s’ka shije, nuk ka klasë!
“O haver,” thotë ai me gas,
Se jeta pa të? Nuk ka shije as!