Lyrics

Si het grännet

Das händ alli gwüsst,
aber dass si jede Tag het grännet, nöd.
Si het heimlich grännet, im Innere,
alli händ gmeint, si hätt's vergässe,
aber si cha sich an viu erinnere.

Es sind Narbä, wo nümme verheiled,
z'vil het me d'Wundä uufgrisse,
z'oft het me si drann erinnert.
Si het grännet, wie wenn si d'Problem
damit eifach abwäschä chönnt.

Alles geit schief,
alles geit de Bach ab,
alles, so zimli alles.

Wo blybt d'Hoffnig?
Händ mir für so öppis no öppis übrig?
Schlummert i eus no es Fünkli Hoffnig?

So viu glitte, so viu grännet und dänkt.
So viu Hoffnige gmacht.

Am Ändi blibet nur no Träne
vom Schmärz, vo dr Enttäuschig und dr Verzweiflig.
Ke Platz für Hoffnig.

Scho lang isch s'Glück verbii,
traget mir no es Stück i eus?
Wahrschiinli nöd, bi dem Päch,
wo mir händ...

Si het jede Tag und jede Nacht grännet,
aber's het nüt bracht.
Si het so laut gschrüüt, wie si chönnt,
aber fasch keis het's ghört.
Jetz isch ihrs klar,
si het nümme grännet,
wiel si nümme da isch.

Me grännet.