Lyrics

6:

Fahn deh wehh-llld weet ik niets
Niets dann wah ik hoor un ziehh,
Niets dann wah ik lees.
Ik kenn geen ahn-deh lahnden,
Zelfs ahl ben ik ehh geh-wee-st.

Gloh-te steden kenn ik niet,
Behaffuh uit deh boeke,
Behaffuh fahn teh-veh.
Ik kenn geen ahn-deh stahd,
Dann deh stahd wain ik leef."

Zijh stuurt meh kaahh-ten ooh-ut Madied,
Un ooh-ut Mohs-kow komt ehh brief,
Met deh prahk-tigste fah-ralen,
Gohd, wah iss seh lief.
Giss-tehren ooh-ut Lissaboohn,
Ik miss jahh un ehh zohhn,
Fahn-dahg ooh-ut Praag ehh katte-bell,
Want er iss soh-veel teh doon.

Un moh-gahn als deh pohs-boh-deh mijn huis weer hehhf geh-von-dehn,
Dann stort seh mijn haht voll,
Met ahl eht liefs.


7:

Siss ehh daahgt ohf tee vlindahs in mijn hoofh
Sinss ehh daahgt ohf tee aangah-naahm feh-dooff.
'K Wahs haast feh-geh-tehn hoe eht voel om feh-lief te zain.
Ik kijk ohm meh heen dooh een loh-zeh breel,
Veel te lahng ah-lehn 'k stond ehh beetjuh stil.
Hoe kon ik eht weetah, mijn wehh-leh-jeh wahs soh klein.

'T iss well ehh beetjuh rah (aha),
Driht-en-twintig yahh (aha),
Trillend ohp mijn beh-neh (ohp mijn beh-neh),
Als seh iss feh-dweneh (iss feh-dweneh)."

"Ooh lah lah lah lah lah
Seh iss seh iss fahn mai (oh lah lah lah lah lah),
Seh iss seh iss fahn mai (oh lah lah lah lah lah),
Ooh seh iss seh iss fahn mai (oh lah lah lah lah lah).


8:

Ze… geen… medicijn… kloktik… klok…
Geen… hooooop… geen gids… geen… haaaavenacht…
Bron? Nee… woestijn dorst… kapot…
Niet glimlach… slecht… grap… nee.

Ze geen… hit-refrein… steigers? Klinkt… nee.
Duurste wijn… zonder kater? Nee, nee.
Bloemtuin? Bloei… nacht… duizend niet.
Hand? Niet uitgestoken. Wachten? Niet… einde.

Nee… meer… meer… toegeven?
Zij… verschil… maakt.


9:

Mut op, op m’n kop,
Kraag hoog, wind slaat op,
’t is ijs hier, kou trekt door,
Maar… droog… ja, toch droog.
Dage kort, nacht valt vroeg,
Stugge mense, kroeg? Één. Mar één.
Na hotel, loop… donk’re dag,
Sleutel voel… diep… zak.

Loop alleen… stil, te stil, stad doodstil.
Heimwee? Nee… maar nu? Voel… stil.
Mense slaap, werld sluit… dicht.
Brabant denk ik… licht brandt… licht.


10:

Stees… as ik je zie… lope’,
Dan gaat… de heme’… kleen beetje… ope’.
Sterre’, je laat ze… verbleke’,
Met je oge’… die altijd… strale’.


Jij kan de zon… late’… schijne’,
Want je lope’ langs… en de wolke’… verdwijn’.
En als je lacht… lacht heel de wereld… mee.

De meeste drome’… zijn bedro’,
Maar als ik wakker wor’… naast jou… dan droom ik… nog.
Ik voel je adem… en zie je gezich’,
Je ben’ een droom… die naast me… lig’.
Je kijk’ me aan… en rekt je… uit,
Een keer in de zoveel tij’… kome’ drome’… uit.


11:

De maan... hoog aan... heme’,
ze zegt... je moe’ weer... eruit.
Ze heeft gelij’,
stad staar... door... rui’.
Ze zegt... kom... weer... bui’,
dus ik ga... gelij’.

Patta... acka... moey... zakken,
maar maakt... niets uit.
Nee, maakt... uit... niet uit.
Outfit... blacka... moey... zakken,
maar maakt... niets uit.
Nee, maakt... uit... niet uit.

Na alles... dit verdien
zij weet... (zij weet het).