Eeuwige Kadon

Lyrics

[Verse 1]
Ik kom uut de klei, mit de ziel van het land,
Waar ’t woord nog waarkt en gainen mit zand.
Mit ’n biet in de hand en Beerenburgstem,
Zeg ik: “Doe de groet'n aan Stad, ik blijf hier ben.”

’t Is laand van stilte, mor ook van kracht,
Van boern dai dreumn, ook middn in de nacht.
Zolang as de wierdn nog tornt teegn t'wad
Zal ik rap’n veur Greuningn, mit vuur in m’n strut

[Hook]
Dikke bak met biet’n, gooi d’r gas bie, jong,
’n traan in de drank, mor de ziel is nog jong.
Klinkt as donders in de verte, moar dit is mien lied,
Groningen leeft zolang’t nog ritme giet.

[Verse 2]
Mit laarzn vol leem en een stem die dondert,
Zeg ik tegen Randstad: “Jullie binnen verdonkerd.”
Want hier bin ik keuning, hier zingt de taal,
’n dialect mit magie, mit kracht in elk verhoal

Gouwe ouwe met een klappertand-ritme,
’t laand is m’n beat, elke stap is m’n hymne.
De trekker is m’n ride, de wind is m’n crew,
En de zon die opkomt boovn Baflo is m’n view.

[Hook]
Dikke bak met biet’n, gooi d’r gas bie, jong,
’n scheut veur de helden, een proost op de grond.
Want zolang d’r nog Grunnegers met lef bestaait,
Zal ik rappen veur ’t noorden, ongebeiteld en vrij.

[Bridge]
Ik rap nait veur roem, ik rap veur de klank,
Van schuurdeuren, hooibalen, en diesel die stank.
’t Is geen Spotify-shit, dit is boerderij-zin,
’n flow vol schoffels en zaad in de wind.

[Outro]
Dus luuster, Stadjer, met je latte en plan,
Groningen is nait stil – wij roepen ons an.
Met biet’n in ’t bloed en ‘n grijns op de mond,
Want hier bin wij thuis. Hier is onze grond.