Lyrics

Jaren zijn verstreken,
Maanden zijn vergaan.
Dagen pijn geleden,
Uren angst verzwegen

Al die angsten en onveiligheid,
mijn vertrouwen en onzekerheid.
Waarom moest dit alles zo gebeuren, waarom kon mijn leven niet opfleuren.

Hij die alles zo leek te lijden,
Ons het leven leek te bestrijden.
Mijn broer hij deed dit alles aan,
En zie me nu daar eens staan.

Een kleine meid, met een hoofd vol zorgen.
Mensen om haar heen gebogen,
Zij die niemand meer vertrouwd,
Een dikke muur om zich heen gebouwd.

Hulp zoekend maar steeds weer verloren
Wanneer word de nieuwe ik geboren?
Kunnen genieten van het leven
Zonder de pijn van het verleden?

Gesprekken, elke week weer opnieuw er staan
Voor mijn gevoel nog niet verder gegaan
Van binnen blijf ik gebroken
Maar nog steeds wil ik blijven hopen

Mijn hoofd denkt terug, mijn lichaam doet pijn
Kon ik toch even genieten, dat lijkt zo fijn
Mijn mond probeert te lachen
Maar mijn hoofd is vol andere gedachten

Ik blijf strijden om weer gelukkig te zijn
Nieuwe therapieën zal het dit keer voldoende zijn?
Zal mijn lichaam dan ooit
Weer voelen alsof het van mijn kan zijn?

Zou hij beseffen wat hij mij heeft aangedaan?
Wat mijn lichaam zo jong heeft moeten doorstaan?
Ik van binnen een beetje bent doodgegaan?
Waarom heeft hij mij dit aangedaan?

Maar ik kom er wel ik ga hem niet laten winnen.
Ik ga weer nieuwe therapie beginnen
Om weer terug mij zelf te vinden.
Want ik verdien het om gelukkig te zijn.
Zonder angst en zonder pijn

Jaren zijn verstreken,
Maanden zijn vergaan.
Dagen pijn geleden,
Uren angst verzwegen

Daar sta ik dan, een powervrouw
Die kan zeggen, ik hou van jou
Je hebt geleden, maar bleef streden
Nu haalt niemand jou meer naar beneden!
Lieve ik, ik hou van jou

Blijf sterk, ook jij kan dit aan. Liefs Maria