Lyrics

[VERSE – RAW SESSIE STIJL]

Kleine jongen met een grote bek, maar de straat leerde zwijgen
Ik kwam van niks, nu heb ik mandem die voor me rijden
Eten uit plastic, slapen op banken – niks was gegeven
Nu praat ik met God, maar soms met demonen gebleven

Zeg me wat weet jij van kou?
Winter in m’n hart, al schijnt de zon op de bouw
Ik zag mannen vallen voor flappen en fake loyaliteit
Daarom is m’n cirkel strak, en z’n mes ligt altijd bij

Ze praten op insta, in real zijn ze muisstil
Ik ken geen geluid, alleen het klikken van een drill
Ik was jong, maar begreep al snel: liefde hier is huur
Betaal je niet op tijd? Dan wordt je hart gefileerd op het uur

Mijn jeugd ligt begraven tussen bakstenen en as
Geen dromen, alleen een plan, en een blok vol met stash
Iedere vriend een kans op verraad, ik vertrouw niemand
Ik kijk naar hun ogen, niet naar hun hand — dat is mijn standaard

Wijk vol slimes, maar ik ben gladder dan hun
Ze zeggen “slatt”, maar rennen weg als het brandt in de gun
Ben geen killer, maar ik weet hoe je een ziel sloopt
Woorden zijn messen, ik steek zonder dat ik schiet, bro

Breng m’n pijn op papier, geen punchlines voor likes
Dit is dagboek van een straatkind, zonder tijd voor spijt
Mijn bro zat vast voor een move die ik bedacht had
En elke nacht dat hij snurkt in die cel, vreet aan mijn hart, ja

Ik wil uit dit leven, maar die straat roept me terug
Elke keer als ik denk “het is klaar”, komt die druk
Want ik zie die kleine bro’s die kijken zoals ik keek
En ik weet — als ik niks zeg, wordt hij straks weer geleegd

Kijk, ik praat niet veel, ik beweeg als een schaduw
Twee stappen voor op je plan — ik ben para als wraakvrouw
Mijn hart klopt niet meer zoals vroeger
Ik voel niks, ik leef alsof ik al ben verdoemd, broer

Dus gooi geen smile als je me ziet, dit is geen toneel
Ik heb gezwegen toen het moest, dat maakt me écht, niet heel
Daan is de naam, geen artiest, dit is m’n staat van zijn
Laat de beat maar branden, ik ben vuur in een menselijk lijf