Lyrics

(Refreni)
S'ka kthim mbrapa, rruga veç përpara,
Kam zjarr n’shpirt, nuk ka kush ma ndal gjakftohtësinë e bardhë si bora!
Armiku m'sheh, por s’guxon t'afrohet,
Se fjala jem është plumb që shpërthen kur zemra ma shpërthen vorbullën!

(Strofa 1)
Jam rrit ndër hije, n’terr pa dritë,
Kur tjerët flejshin, unë luftoja me britmë,
Gjaku ma flet, ma kujton çka kam pa,
Dashni t’vërtetë s’pata, vec rrena n'faqe t’bardhë.

Sot flas për rrugën, jo për ta lavdëru,
Po me tregu djemve që fundi është me u zhduk,
T’vjen era burg, t’vjen era vdekje,
Kur sheh shokun tand që shtrihet pa jetë, çka ndjen ti n’zemër?

(Refreni)
S'ka kthim mbrapa, rruga veç përpara,
Kam zjarr n’shpirt, nuk ka kush ma ndal gjakftohtësinë e bardhë si bora!
Armiku m'sheh, por s’guxon t'afrohet,
Se fjala jem është plumb që shpërthen kur zemra ma shpërthen vorbullën!

(Strofa 2)
Jo për famë, po për hak jam këtu,
Në çdo varg ka histori që djeg si barut,
Kur flas për jetën, flas me dhimbje n’gojë,
Se shumë kanë ra, për sene që s’kanë pas vlerë n’fund të lojës.

Gjuha jem, si thikë që pret drejt,
S’ma ndal as frika, as ligji që sjell dënim me lehtësi,
N’tru veç betejë, n’zemer luftë civile,
Kush e njeh këtë ndjenjë, veç ai që s’njeh qetësi.

(Refreni)
S'ka kthim mbrapa, rruga veç përpara,
Kam zjarr n’shpirt, nuk ka kush ma ndal gjakftohtësinë e bardhë si bora!
Armiku m'sheh, por s’guxon t'afrohet,
Se fjala jem është plumb që shpërthen kur zemra ma shpërthen vorbullën!