Lyrics

Bir masal gibiydi başlarken seninle,
Gözlerin gülüyordu, dünya susuyordu.
Ben seni sevmeyi becerdim belki,
Ama mutlu etmeyi… geç anlıyordum.

Bir sabah “Canım kocacığım” dedin ya hani,
O anı içime kazıdım, yandım…
Ne zaman sesin gelse rüyama,
Eski bir evin ışığı yanar içimde…

Yanımdaydın ama ben hep eksiktim,
Evimdeydin ama dışarda dolanırdım.
Bir hatanın kaç borcu olur Melike?
Ben her gecede sana bir yenisini yazdım.

“Seni özledim” dedim sessizce,
Duvarlara, mesajlara, ama en çok kendime.
“Müsait olunca arar mısın canım” dedim bir gün,
Bilmeden senin yokluğuna randevu aldım…

Ada gülünce sen düşüyorsun aklıma,
Kızımızın gözleri senden bir parça.
Sen affettikçe büyüdüm,
Ama büyürken seni kırdım, fark etmeden…

Bir adam ne zaman ağlar?
Evde sesi duyulmaz olunca.
Sen gittin… ve ben hâlâ buradayım,
Aynı çay bardağında, yarım kalan şekerdeyim.

Bu kalp sana hâlâ açık Melike,
Ama belki de en sessiz hâliyle.
Sen dost kal dedin ya bana,
Ben razıyım, yeter ki adın bir yerimde kalsın.