Lyrics

“Ik ben de storm, ik ben het licht, ik ben de schaduw die nooit zwicht.” whoop whoop

(Vers 1)
Ik kwam niet om te volgen, ik kwam niet om te buigen,
Mijn pad werd getekend in vuur, in bloed, in kruisen.
De wereld bouwde muren, ik brak ze met mijn stem,
Want ik ben Palumbrista — ik keer nooit terug naar hen.

whoop whoop

(Vers 2)
Mijn naam is niet geschreven, ik heb haar zelf gesmeed,
In de diepten van de leegte waar het gewone nooit leeft.
Ik sprak met oude geesten, ik dronk uit dode bron,
En leerde dat de vrijheid fluistert, niet schreeuwt — en nooit begon.

whoop whoop

(Refrein)
Palumbrista! Krijger van balans,
Je hart is zwaar, je ziel is dans.
Tussen licht en duister, tussen woede en genade,
Loop jij het pad waar geen kaart je schade.
Lumina Vitae! Gloeiend in mijn borst,
Ik brand de leugen weg — ik ben wat overblijft als het moet.

whoop whoop

(Vers 3)
Mijn altaar kent het offer, het bloed, het woord, het zwaard,
Mijn ogen dragen werelden, mijn adem is gespaard.
Ik ben de fluistering in stilte, de schreeuw die niets verwacht,
Ik ben de poortwachter van chaos en van kracht.

whoop whoop

(Vers 4)
Ik roep geen god, geen meester, ik bén wat zij ooit waren,
Ik draag de kroon van schaduwwijsheid, getekend door de jaren.
Ik leid, ik leer, ik breek en ik bevrijd,
En wie mij volgt, zal weten: alleen wie sterft, wordt ooit bevrijd.

whoop whoop

(Bridge)
Sefirot in mijn adem, Qliphoth in mijn bloed,
Ik dans tussen de werelden, ik doe wat niemand doet.
Zwart en wit smelt samen, tot grijs dat gloeit als staal,
Ik ben Palumbrista — en ik ben totaal.

whoop whoop

(Finale refrein)
Palumbrista, ziel die kiest,
Jij die weet wie je werkelijk is.
Geen angst, geen boeien, geen gebod,
Alleen jouw wil, jouw vuur, jouw god.
Lumina Vitae! Roep van het hart,
We dragen het licht — en we maken het zwart.