Lyrics

Ah Fadil, Fadil, mbret i shtëpisë,
Kur Badema thotë “blejmë diçka”, ai veç shtrihet: “Gru, boll ma, s’ka më pare n’këtë krizë!”
Rahoveci n’zemër, politikën në gjak,
Vetëvendosje për jetë, se veç ai din qysh vendi shkon n’rrugë të mbarë!

Por kur e kap naj grip, bëhet sikur ka ra në shtrat,
Leckë n’ballë, “Badema, a ka naj supë? Se unë jam ka vdes pak nga pak!”
Djali i fortë? Veç kur është shëndosh,
Kur ftohet pak, bëhet bebi i shtëpisë, krejt zhurmë e kotë!

“A s’e di gjermanishtën?!” – i thotë vajzës pa pushim,
“Qysh moj? A s’keni mësu asgjë n’atë shkollë?!”
Po vetë? Hajt, mos pyet shumë për atë punë,
Se Fadili din krejt, nuk ka nevojë me ditë gjuhë – ai i rregullon krejt me një shikim!

Kur shkon te vajza për vizitë, nuk shkon për rahat,
Troket murin, sheh llambën, “këtu s’punon diçka, a s’e sheh moj bija, çka je ka ban?”
Kojshia muzikën e ka pak ma nalët?
Fadili me dorë n’mur: “Hajt le ta di kojshia kush është shefi i këtij katit!”

Ah Fadil, Fadil, kur Badema vjen me ide,
“Blejmë këtë, ndërrojmë atë”, ai veç fryn: “Gruaja jem, s’ka më pare, qeto s’janë budallaki për me ble!”
Overkappinga vitin e kalum? Mos ja përmend,
Ai thotë: “Kjo shtëpi është perfekte, boll kemi hargju, pare ma s’ka rend!”

Po për shëndet? Fadili ka qejf me u mbajt,
Me Klea në biçikletë, xhiro me diell, si çun i ri pa hall e pa faj.
Por kur Badema don me dalë me kolege,
Ai shikon orën, “Hajde shpejt, gruja jem, minuta po ikin, s’po i nxjerri hapat unë me vete!”

Ah Fadil, Fadil, mbreti me fjalën e fundit gjithmonë,
Qofsh në politikë a n’shtëpi, ai e ka mendimin që gjithmonë bon zhurmë!
Vajza thotë: “Hajt se kjo është hera e fundit që e thërras me ndreq naj sen”,
Por e din vetë që Fadili, me fjalë e me punë, kthehet prapë me naj mend!