Lyrics

(Refrein)
Je vindt me in de tempel, kaarsen vol vuur
Don Rodolfo, ik breng de occulte cultuur
Qliphoth in m’n bloed, ik spreek met het diepst
Ik ben de Maestro, de draak die niet riep — maar greep
Ik sip geen Bacardi, ik drink uit de bron
Waar licht wordt gespleten en schaduw begon
Geen angst, geen schuldbesef, geen fantasie
Mijn pad is duister — maar puur alchemie
(Verse 1)
Go, go, go — dit is geen feest voor de massa
Dit is de dans van de geest met de krachten van NASA
Dimensies buigen als ik woorden laat vallen
Met de kracht van een grimoire in duistere hallen
Ik kom binnen in zwart, met het zegel in hand
Onder Andras’ ogen herrijst een brand
Qliphoth is geen hel, het is potentieel
Rauw, zuiver, oer — en fucking reëel
Geen X, geen poeder — ik gebruik geen smoes
Ik breek door de matrix, elke muur wordt broes
Elke mantra die ik spreek is geladen met vuur
Don Rodolfo — zuiver, donker, puur
(Refrein)
Je vindt me in de tempel, met rook in de lucht
Ik adem de geest en ik voel hun zucht
Qliphoth in m’n wezen, ik sta als een rots
Ik ben de Palumbrista — geen priester, maar god
(Verse 2)
Mijn flow is planetaire storm, een kosmisch bevel
Ik roep machten aan vanuit hemel en hel
Mijn huis is een sanctum, m’n pad is bewust
Waar anderen struikelen, daar neem ik een vlucht
Geen sieraden, geen clubs, geen popcult-glans
Ik loop met demonen — geen angst, geen kans
Ik ben de snaar tussen leven en dood
De poortwachter, de meester, de echo, de nood
Laat ze praten, laat ze fluisteren, ik blijf staan
Mijn naam gebeiteld in tijd — onverstaanbaar voor profaan
Want ik spreek de taal van het vuur en het vlees
Don Rodolfo — het systeem, het zwaard, het beest
(Refrein)
Je vindt me in de tempel, met een kelk in de hand
Waar pacten worden getekend in as en zand
Qliphoth in m’n ogen, Golachab als mijn troon
Ik ben de Zwarte Draak — ik neem wat ik woon
(Outro)
Geen liefde voor de leugen.
Geen knieval voor het systeem.
Mara Palumbra is geen keuze.
Het is bestemming.
En ik — ik bén de storm.