Lyrics

Refren:

Yo, telewizor z wystawki, przywieziony Golfem,
Pralka z Niemiec – mama w niebie, jakby to był skarb ogromny.
Każdy sprzęt z Zachodu to jak złoto, nie bajka,
Płynęliśmy w tym życiu jak w rzece – w te czasy, bez internetu, bez bajek.

Zwrotka 1:

Pralka z Niemiec, przywieziona po drodze,
Mama się cieszyła, jakby to był prezent od Boga.
Rzeczy, co dla zachodu – to śmieci,
Ale dla nas – to było coś, co zmieniało życie, przecież.

Z tych wystawek – telewizory, co nie chodziły,
Ale naprawione, chodziły jak marzenie – jak w tej bajce z filmów.
Golfa starego, co przyjechał z granicy,
Przeciągały chłopaki, by w końcu coś z tego wyszło, jakiś cud, nie w cenie dziury.

Refren:

Yo, telewizor z wystawki, przywieziony Golfem,
Pralka z Niemiec – mama w niebie, jakby to był skarb ogromny.
Każdy sprzęt z Zachodu to jak złoto, nie bajka,
Płynęliśmy w tym życiu jak w rzece – w te czasy, bez internetu, bez bajek.

Zwrotka 2:

Walkman na uszach, każdy kawałek – skarb,
Płyty na kasetach, co przeszły przez ręce brata.
Discman to marzenie, jak bilet do raju,
Nie było YouTube’a, ale rap wchodził do nas jak fala – bez wyjątku, bez kaju.

Czarny hip-hop – to nie tylko muzyka, to styl,
Jak Vansy na nogach, to było coś, co łączyło nas w ten chwil.
Do dzisiaj pamiętam te kasety, z których się nie wyrywało,
A potem do radia leciał nasz kawałek – pełen entuzjazmu, jak to było, jak tego nie brakowało.

Refren:

Yo, telewizor z wystawki, przywieziony Golfem,
Pralka z Niemiec – mama w niebie, jakby to był skarb ogromny.
Każdy sprzęt z Zachodu to jak złoto, nie bajka,
Płynęliśmy w tym życiu jak w rzece – w te czasy, bez internetu, bez bajek.

Mostek:

Czasy, kiedy wszystko było z drugim życiem,
Coś z Niemiec, coś z Zachodu – to były skarby, nie żadne krycie.
Bez neta, bez Instagramu, ale pełni pasji,
Hip-hop zalewał kraj – nie było to dla nas balonowe atrakcje.

Refren:

Yo, telewizor z wystawki, przywieziony Golfem,
Pralka z Niemiec – mama w niebie, jakby to był skarb ogromny.
Każdy sprzęt z Zachodu to jak złoto, nie bajka,
Płynęliśmy w tym życiu jak w rzece – w te czasy, bez internetu, bez bajek.