Lyrics

[INTRO]
Jarenlang was ik de koning van de nacht,
Met een sneetje in mijn neus, voelde me altijd op wacht.
Maar de feestjes zijn voorbij, de roes is niet meer fijn,
Dus vertel ik je nu, hoe dat kan zijn.

[VERSE 1]
Ik herinner me nog die eerste keer,
Een snuifje wit, zo licht als een veer.
De wereld draaide, het was zoet en vrij,
Maar de spiegel zei iets, dat had ik niet gezie.

[CHORUS]
Heb een scheve neus, door de poedertjes en snuifjes,
Ik dansde met de schaduw, maar verloor al mijn duifjes.
Elke avond weer, tot de vroege ochtendlucht,
Maar mijn neus vertelt het verhaal, van wat ik zocht.

[VERSE 2]
Kijk naar die kromming, een teken van mijn strijd,
Met elke snuif die ik deed, gleed ik verder van de tijd.
Vrienden gingen, de liefde vroeg om een prijs,
En nu is mijn neus een herinnering van de reis.

[CHORUS]
Heb een scheve neus, door de poedertjes en snuifjes,
Ik dansde met de schaduw, maar verloor al mijn duifjes.
Elke avond weer, tot de vroege ochtendlucht,
Maar mijn neus vertelt het verhaal, van wat ik zocht.

[BRIDGE]
Nu kijk ik terug, met spijt en met pijn,
Zag de schoonheid in de roes, nu zegt de waarheid mijn lijn.
Geen poeder meer voor mij, geen snuifjes meer hier,
Ik omarm de waarheid, laat de oude tijden vier.

[CHORUS]
Heb een scheve neus, door de poedertjes en snuifjes,
Ik dansde met de schaduw, maar verloor al mijn duifjes.
Elke avond weer, tot de vroege ochtendlucht,
Maar mijn neus vertelt het verhaal, van wat ik zocht.

[OUTRO]
Dus als je kijkt in de spiegel, en je ziet wat ik zie,
Weet dan dat ware schoonheid, in je hart pas ontstaat, niet in die vieze energie.
Ik heb mijn lesje geleerd, geen snuifjes meer,
Mijn scheve neus