Lyrics

Hé, Fred mien jong, ik zai die nog,
Vandoag is t tied veur ons proatje, oh ja,
(Joa, wy hebben weer wat te beproaten, oude)
Mit aal dij zoagies dij ons omringen,
De roest brengd ons nou in n min scheetje.
(Scheetje in dien toet, wat n gelul gozer)

[VERS 1]
In de schaar van dij olle brommer,
t Chroom is noar de rimpel, dat is nait best,
(Man, t is net of dij brommer in t zolt het legen)
Dat roestwoater, in t kuilsysteem,
t Moakt mien haart zo zwoar as n kei in de vest.
(Wy mouten wel aan t waark, anders wordt t niks)
Vanoavend wordt t n laange waarkdag,
Schuren, schuren, tot aal weer blinkt as n ploat,
(Ik krieg der al pien in mien aarmen van, moar ja)
Dat is de pries dij wy betroalen mouten,
Veur dij olle leafde dij ons nog nait verloat.

[REFREIN]
Hé Fred, wat mouwen wy doun?
(Ik weet t ook nait, moar opgeven dou wy nait!)
De roest is hier, en t kost ons zo veul poen,
Moar wy knokken soamen, dat is ons doul,
(Joa man, wy stoan der soamen veur)
Mit elke schuurbeurt, vuilt t weer als nij op toun.
(Beetje bie beetje, komt t wel goud)
Hé Fred, wy komen der deurhèn,
Mit elke druppel dij wy wegsloapen,
t Chroom zel weer blinken, dat is ons roam,
(En dán kinnen wy weer pronken mit dij brommer)
In dizze stried, zellen wy nait versloapen.

[VERS 2]
De winkels sloeten, moar wy bennen nog wakker,
(Joa, wy goan deur tot t kloar is, ook al is t loat)
Mit de slieper in de haand, vuilen wy ons vet,
Wy bennen gain helden, moar knokkers tegen t leed,
(Gewoon aaibaaiers dij nait bie de pakken deel zitten)
Elke krab dij wy moaken, moakt ons meer ontzet.
Mit smeer en leafde, goan wy der veur,
(En n bult koffie om wakker te blieven, haha)
De roest, joa, dij holdt ons nait meer in t slop,
Vanochtend was t kold, moar nou vuilen wy ons waarm,
(Deur aal dat geschrob krieg ik t ook waarm)
Want soamen kinnen wy elke schimmel op kop.

[REFREIN]
Hé Fred, wat mouwen wy doun?
(Gewoon deurgoan tot dij brommer weer as nij is!)
De roest is hier, en t kost ons zo veul poen,
Moar wy knokken soamen, dat is ons doul,
(En dát moaken wy ook woar, mien jong)
Mit elke schuurbeurt, vuilt t weer as nij op toun.
(Dat sloat as n tang op n varken gozer,
Kinst wel wat tougeven tjapkoo)
Hé Fred, wy komen der deurhèn,
Mit elke druppel dij wy wegsloapen,
t Chroom zel weer blinken, dat is ons roam,
(En den gaait wy weer lekker toeren)
In dizze stried, zellen wy nait versloapen.

[BRUG]
En as de steerns blinken, boven ons leven,
(Net as t chroom van dij brommer straks)
Vergeten wy dij broeierige nachten vol zeer,
Want mit elk geboar, elk schuur en elke troan,
Herenigen wy onze drift, t kin nait meer verkeerd goan!
(Nee man, wy hebben t veur nkander, dij brommer komt weer old skool goud!)

Ik heb wat extra commentaar van Fred tussen haakjes toegevoegd, om de dialoog en interactie tussen de twee nog wat levendiger te maken. Fred reageert op wat er gezongen wordt en voegt wat extra humor en Groningse uitdrukkingen toe. Hopelijk past dit goed bij de sfeer van het lied!